The relative clause in Dutch

The relative clause follows after a noun. The relative clause gives extra information about the noun.

In the examples below, the noun is underlined and the relative clause is italic. The bold word is the connector.

• Dit is de jas die ik gisteren heb gekocht.
• Daar loopt het meisje dat naast mij woont.
• Dit is de film waarin de beroemde acteur speelt.
• Yvonne is een vrouw met wie ik regelmatig praat.
• Ik zoek iets wat ik kan dragen op de bruiloft van mijn vriendin.
• Dat is het dorp waar ik geboren ben.

die for de woorden (de jas)

dat for het woorden (het meisje)

waar + prepositie for objecten met een prepositie.

prepositie + wie for personen met een prepositie.

wat for nouns that stand for something undefined, like iets and niets.

waar for places.

So, also when you make a relative clause about a person, you have to know whether it's a de or het word. Look:

• Het kind dat zo goed kan tennissen, mag meedoen aan het Nederlands kampioenschap.
• De jongen die zo goed kan tennissen, mag meedoen aan het Nederlands kampioenschap.

If there the noun is the object of a prepositional verb, you use prepositie + wie:

• Het kind over wie iedereen praat, mag meedoen aan het Nederlands kampioenschap.
• De jongen over wie iedereen praat, mag meedoen aan het Nederlands kampioenschap.

For things, you'll have to use waar + preposition:

• Het boek waarover iedereen praat, ligt nu in de winkels.
• De film waarover iedereen praat, draait vanaf volgende week in de bioscoop.

The verbs come at the end of the relative clause, since it is a subordinate clause. Interested in Dutch word order? Take a look at Unhandled node type: entry-hyperlink.

Really want to practice? Take a look at our PDF about the relative clause.